Oud heden
Nijgh en Van Ditmar, Amsterdam, 2002, 79 blz.

Poet’s block

Het lukt me nooit, hoor, zo’n bevlogen
en diep doorvoeld sonnet waardoor,
dank zij een haast mystiek rapport,
de lezer machtig raakt bewogen.

Helaas, mijn visionair vermogen
blijkt daar te zeer gebreideld voor,
al kan ik op een aardig oor
voor rijm en metrum, meen ik, bogen.

Men zegt: geen slagen zonder pogen.
Steeds echter gaat mijn metafoor
in veertien verzen die fraai ogen,
aan een gebrek aan rek teloor.

Misschien wel is een ingetogen,
beknopt kwatrijn veeleer mijn fort

(een vorm die ik steeds meer verkies –
ze dwingt me helder en concies
te formuleren, waardoor ik me
niet in effectbejag verlies).