Door ‘The Golden Gate’

 

Voor Paul

Paul van den Hout, mijn vriend, een man, die,
als haast vanzelf, vanuit zijn hart,
u, mij, ontroeren kon met van die
lichtvoetigheid (Light verse? Apart!),
vijfjambig’ door het leven gaande
(al hield hij zich met moeite staande
na een, twee glaasjes in ’t café –
daar deed hij het meestal wel mee),
er treffend woorden aan kon geven –
niet dat hij daar zo prat op ging:
hij deed, bescheiden, slechts zijn ding –
op het tapijt dat hij kon weven,
uit liefdesgaren, draad voor draad,
tot ‘t eind toe dragend, maat na maat.

Dag lieveling,
Lydwina

1 december 2015